Frank Magee’s ervaring deze nacht was als volgt: “De sterkte wind blies ons een flink stuk van de geplande route af en we lagen geloof ik, ook nog een uur achter op ons vluchtschema, Het was een heldere nacht en ik meende de kustlijn van het IJsselmeer te zien, toen Sgt Lavender, onze navigator, aan Sgt Broadmore vroeg of we nog voldoende brandstof over hadden voor ruim een uur vliegen om Engeland te bereiken. Broadmore antwoordde dat wij behoorlijk laag vlogen en daardoor veel brandstof verbruikten dat hij eraan twijfelde of we de thuisbasis wel zouden halen. Onverwacht werden we beschoten. We hoorden de ingeslagen en de projectielen gingen dwars door het vliegtuig. Het toestel was opeens gevuld met rook en op enkele plaatsen brandde het. Jack wilde net van koers veranderen toen we voor de 2^e keer werden geraakt. Ons toestel ging vrijwel onmiddellijk over in een steile duikvlucht en Jack schreeuwde door de intercom dat hij geen controle meer over de Lancaster had en riep Broadmore bij zich. Ik (Frank Magee) bevestigde mijn parachute  en probeerde tijdens de duikvlucht het ontsnappingsluik te openen, maar daarin slaagde ik eerst niet, totdat Jack en Broadmore het toestel even recht kregen. Ik gooide het luik open net nadat de intercom het begaf. Ik sprong daarom maar direct uit het toestel. Ik landde ergens tussen Almelo en Hengelo en zag meteen drie mensen op me afkomen. Nederlanders, die me meenamen naar een boerderij.“